به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،شهريار علي آبادي شهريور سال ۸۹ سوار بر يک کشتي باري به نام «آلبدو» بندرعباس را به قصد کشور کنيا ترک کرد. مالک کشتي که فردي ايراني بود، مسئوليت آن را به شهريار سپرد و به اين ترتيب سفر اين کشتي که حامل مواد غذايي بود با ۲۳ خدمه از مسير کشورهاي هند، مالزي و پاکستان آغاز شد.
قرار بود «آلبدو» دو هفته بعد در کنيا پهلو بگيرد اما مدتي گذشت و خبر از رسيدن کشتي نشد. ارتباط با کشتي قطع شده بود و انتظار براي پي بردن به سرنوشت خدمه کشتي ۱۴ ماه طول کشيد.
سرانجام شهريار در تماس با خانواده اش گفت: دزدان دريايي، کشتي را ربوده اند و براي آزادي وي صد هزار دلار مي خواهند.
سرملوان ايراني در اين تماس کوتاه گفت: دزدان دريايي يک خدمه هندي را کشته و تهديد کرده اند در صورتي که پول مورد نيازشان پرداخت نشود ديگر خدمه را نيز خواهند کشت.
دزدان دريايي با خانواده ديگر گروگان ها نيز تماس گرفته و باج خواهي کرده بودند. ماجراي گروگان گيري ادامه داشت تا اين که دولت پاکستان با پرداخت ۹۰۰ هزار دلار ۸ تبعه خود را آزاد کرد.
اين در حالي بود که شهريار در شرايط سختي به سر مي برد و هر از گاهي با خانواده اش تماس مي گرفت و درباره شرايط خود صحبت مي کرد.
شهريار ۳ ماه قبل از شروع سفر، پاي سفره عقد نشسته بود و مي خواست در بازگشت از کنيا زندگي مشترکش را شروع کند. اکنون ۳۶ ماه از زمان گروگان گيري مي گذرد و او همچنان دور از وطن گرفتار است.
مادر شهريار که در سبزوار زندگي مي کند، در اين باره به روزنامه خراسان گفت: پسرم در شرايط سختي به سر مي برد و دزدان دريايي او را شکنجه مي کنند. مدتي قبل در تماس کوتاهي که داشتيم، گفت که دزدان آنها را داخل کشتي نگهداري مي کنند و براي اين که گروگان ها خانواده هايشان را براي فراهم کردن پول تحت فشار بگذارند، مار و عقرب به جانشان مي اندازند. پسرم گفت: يک بار عقرب او را نيش زده و تا يک قدمي مرگ پيش رفته است.
اين مادر رنج کشيده ادامه داد: در آخرين تماسي که حدود يک ماه قبل با پسرم داشتيم او گفت کشتي شان غرق شده است و ۸ نفر از ملوان ها جان خود را از دست داده اند و فقط او و ۶ ملوان هندي زنده مانده اند؛ اما باز هم در اسارت دزدان دريايي هستند. شهريار گفت: نماينده اي از سازمان ملل براي آزاد کردن ۶ ملوان هندي به سومالي سفر کرده اما هيچ کس براي او کاري انجام نداده است.
برادر شهريار که در تهران از طريق وزارت امور خارجه پيگير اين ماجراست نيز گفت: زماني که اين اتفاق افتاد از طريق مجلس شوراي اسلامي و رئيس جمهور وقت ماجرا را پيگيري کرديم اما متاسفانه به نتيجه اي نرسيديم. مسئولان وزارت امور خارجه هم بعد از ماه ها پيگيري به ما گفتند پولي براي پرداخت به آدم ربايان ندارند و ما بايد از کميته امداد براي نجات شهريار کمک بخواهيم. در حالي که برادرم در آن سوي دنيا وضعيت نامعلومي دارد، صاحب کشتي نيز حاضر نيست براي آزادي او کاري انجام دهد.
وي ادامه داد: دزدان دريايي ابتدا ۱۰۰ هزار دلار از ما پول خواسته بودند اما حالا حاضرند با مبلغ کمتري شهريار را آزاد کنند. پدر من بازنشسته نيروي دريايي است و در يک خانه استيجاري در سبزوار زندگي مي کند و پولي براي آزاد کردن برادرم ندارد. به همين دليل از مسئولان تقاضا مي کنم براي آزاد کردن برادرم تلاش کنند
قرار بود «آلبدو» دو هفته بعد در کنيا پهلو بگيرد اما مدتي گذشت و خبر از رسيدن کشتي نشد. ارتباط با کشتي قطع شده بود و انتظار براي پي بردن به سرنوشت خدمه کشتي ۱۴ ماه طول کشيد.
سرانجام شهريار در تماس با خانواده اش گفت: دزدان دريايي، کشتي را ربوده اند و براي آزادي وي صد هزار دلار مي خواهند.
سرملوان ايراني در اين تماس کوتاه گفت: دزدان دريايي يک خدمه هندي را کشته و تهديد کرده اند در صورتي که پول مورد نيازشان پرداخت نشود ديگر خدمه را نيز خواهند کشت.
دزدان دريايي با خانواده ديگر گروگان ها نيز تماس گرفته و باج خواهي کرده بودند. ماجراي گروگان گيري ادامه داشت تا اين که دولت پاکستان با پرداخت ۹۰۰ هزار دلار ۸ تبعه خود را آزاد کرد.
اين در حالي بود که شهريار در شرايط سختي به سر مي برد و هر از گاهي با خانواده اش تماس مي گرفت و درباره شرايط خود صحبت مي کرد.
شهريار ۳ ماه قبل از شروع سفر، پاي سفره عقد نشسته بود و مي خواست در بازگشت از کنيا زندگي مشترکش را شروع کند. اکنون ۳۶ ماه از زمان گروگان گيري مي گذرد و او همچنان دور از وطن گرفتار است.
مادر شهريار که در سبزوار زندگي مي کند، در اين باره به روزنامه خراسان گفت: پسرم در شرايط سختي به سر مي برد و دزدان دريايي او را شکنجه مي کنند. مدتي قبل در تماس کوتاهي که داشتيم، گفت که دزدان آنها را داخل کشتي نگهداري مي کنند و براي اين که گروگان ها خانواده هايشان را براي فراهم کردن پول تحت فشار بگذارند، مار و عقرب به جانشان مي اندازند. پسرم گفت: يک بار عقرب او را نيش زده و تا يک قدمي مرگ پيش رفته است.
اين مادر رنج کشيده ادامه داد: در آخرين تماسي که حدود يک ماه قبل با پسرم داشتيم او گفت کشتي شان غرق شده است و ۸ نفر از ملوان ها جان خود را از دست داده اند و فقط او و ۶ ملوان هندي زنده مانده اند؛ اما باز هم در اسارت دزدان دريايي هستند. شهريار گفت: نماينده اي از سازمان ملل براي آزاد کردن ۶ ملوان هندي به سومالي سفر کرده اما هيچ کس براي او کاري انجام نداده است.
برادر شهريار که در تهران از طريق وزارت امور خارجه پيگير اين ماجراست نيز گفت: زماني که اين اتفاق افتاد از طريق مجلس شوراي اسلامي و رئيس جمهور وقت ماجرا را پيگيري کرديم اما متاسفانه به نتيجه اي نرسيديم. مسئولان وزارت امور خارجه هم بعد از ماه ها پيگيري به ما گفتند پولي براي پرداخت به آدم ربايان ندارند و ما بايد از کميته امداد براي نجات شهريار کمک بخواهيم. در حالي که برادرم در آن سوي دنيا وضعيت نامعلومي دارد، صاحب کشتي نيز حاضر نيست براي آزادي او کاري انجام دهد.
وي ادامه داد: دزدان دريايي ابتدا ۱۰۰ هزار دلار از ما پول خواسته بودند اما حالا حاضرند با مبلغ کمتري شهريار را آزاد کنند. پدر من بازنشسته نيروي دريايي است و در يک خانه استيجاري در سبزوار زندگي مي کند و پولي براي آزاد کردن برادرم ندارد. به همين دليل از مسئولان تقاضا مي کنم براي آزاد کردن برادرم تلاش کنند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر